υπέρπηγμα

το, Ν

1. πρόσθετο δομικό κατασκεύασμα πάνω από την κύρια κατασκευή

2. ναυτ. περίκλειστο διαμέρισμα πάνω από το κατάστρωμα, το οποίο χρησιμεύει ως πυροβολείο ή για τη διαμονή μελών τού πληρώματος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < υπερ-* + πήγμα (πρβλ. παρά-πηγμα)].